Przed końcem świata

Konfederacka 4. Zdjęcie - Mariusz Kapczyński/Vinisfera.pl

Coś się kończy, coś się zaczyna. Fajerwerki, korki, kac. Jak wiadomo, dzięki Majom i Hollywood, w przyszłym roku świat się skończy. To niezły pretekst, żeby pootwierać wszystkie najcenniejsze butelki w naszych piwniczkach – nie chcemy, żeby padły łupem Obcych, dinozaurów, naturalnych katastrof ani żadnej innej siły wszystko unicestwiającej. Więc ogłośmy od razu 2012 Rokiem Otwartej Butelki.

A póki co – obowiązkowe podsumowania i życzenia. Powiedzmy sobie jasno: to nie był zły rok dla miłośników wina. Zamknięcie Pijalni Win Francuskich i krótkotrwała działalność sklepu Prestige to przykra sprawa, ale jednocześnie zadebiutował udanie Winoman, pojawił się drugi Wine Garage, no i wreszcie jest też Vintage. O dwóch poprzednich miejscach pisałem, o Vintage jeszcze nie miałem okazji – a to restauracja i, od niedawna, sklep z winem, ulokowane w miejscu, które z założenia nie budzi zaufania autochtonicznych szlifierzy bruków – a mianowicie w Rynku Głównym, na, mówiąc oldskulowym krakowskim szyfrem, linii A-B.

O samej restauracji się nie wypowiadam, bo jeszcze nie miałem okazji w niej jeść, ale do sklepu warto zajrzeć. Część win pochodzi z własnego importu właścicieli – m.in. świetne Prosecco od Furlana, dobry pomysł na Sylwestra – część zaś to staranna selekcja innych importerów. Znaleźć tu można m.in. fantastycznego, ziemisto-mentolowego Kekfrankosa od Weningera czy wspaniałe biodynamiczne szaleństwa z katalońskiej winnicy o frywolnej nazwie Escoda Sanahuja. Ich interpretacją Pinot Noir, znaną jako La Llopetera, zachwyciłem się kiedyś w Barcelonie, w Vintage kupić można zaś Les Paradetes, kupaż Garnatxy, Samsó (czyli Cariñena/Carignan) i lokalnego Sumoll negre. Można i należy, bo to wino , które trudno zapomnieć.

W sklepie Vintage

Kolejny powód, dla którego rok ów możemy uznać za całkiem udany, to Konfederacka 4. Tym razem zamiast topograficznego centrum, mamy do czynienia z obrzeżami – bo w Krakowie każde miejsce, do którego nie da się dorzucić rogatywką spod Sukiennic, to są peryferia. Konfederacka 4 to zarazem nazwa miejsca i adres. Miejsca piszę, bo to nie jest winiarnia, nie tylko i jeszcze nie. To szerzej zakrojony projekt, który docelowo łączyć ma sklep z winem i winny bar z bistro oraz kawiarnią, a także galerią i kto wie, czym jeszcze. Za wszystkim stoją twórcy sukcesu Kofeiny, ambitnego i uroczego lokalu w Suchej Beskidzkiej, więc możemy liczyć na ich doświadczenie. Na razie warto wpaść, by obejrzeć minimalistyczne, nowoczesne wnętrze i zaopatrzyć się w butelki dotychczas nieobecne w Krakowie – słynne, wałkowane i na łamach Kontretykiety Morgon od Lapierre’a czy wina z Le Due Terre…

Perspektywy więc wydają się naprawdę w porządku – może wreszcie będzie gdzie ot tak, po prostu pójść na wino? Po stronie minusów jednak, obok nieuchronnego końca świata, zapisać musimy jednak wciąż fatalną sytuację wina w krakowskiej gastronomii. Znalezienie karty win, której ułożeniu ktoś poświęcił choćby minimalny wysiłek, wciąż graniczy z cudem. Tym bardziej należy docenić wysiłki osób takich jak Tomasz Szczepański, który w Aperitifie, popularnej restauracji położonej przy znacznie bardziej strawnym dla rodowitych Krakowian Małym Rynku, dba o to, żeby karta win była krótka i intrygująca, a ceny przyzwoite. Już dawno powinienem był o tym napisać, ale podsumowanie takie jak to wydaje się doskonałą okazją.

Już nie męczę dłużej. Tylko proszę pamiętać, w 2012. otwieramy wszystko jak leci. Innego końca świata nie będzie.

---